Voel je je aangesproken of net niet?
Durf je in de spiegel naar jezelf kijken?
Wees maar zeker van jouw schoonheid!
In de herfst zien we die schoonheid verschijnen in de warme kleuren die een gouden gloed werpen over een bos. Heb je zo al eens gewandeld in een berken-of esdoornbos tussen die neerdwarrelende gouden blaadjes?
Wil je graag meekomen, wandelen in de stilte, in de mooie natuur, met fijne mensen?
In haar column in DeMorgen van 18 november had Hilde Van Mieghem het ook over schoonheid.
Waarschijnlijk heeft ze van alles moeten doorworstelen.
Ik vind het een prachtactrice, maar soms zie ik in haar uitdrukking toch ook veel sporen van meegemaakt
leed.
Ze zegt dan ook:
" Ik ben 59, een beetje moe van het vele vechten en moet me soms inspannen om schoonheid te zien. Ik zie
ze wel, maar ze ontroert me minder, troost me minder, het is allemaal zo heftig daarbuiten."
Ontroert schoonheid jou nog wel?
Of ondervinden we dat de heftigheid van buiten ons verhindert om schoonheid te ervaren, te bevoelen, ons erdoor te laten ontroeren?
Samen met Greet Moermans heb ik een mooi programma in elkaar gestoken om op zoek te gaan naar iets wat je zou kunnen koesteren, namelijk je tederheid.
Tederheid en schoonheid: twee dingen die heel nauw verbonden zijn.
Kijk er maar eens onbevangen naar. Kan het je raken?
Wil je die verbinding terug voelen?
